Bioglitter a brokat – różnice

W branży odzieżowej brokat od dawna jest synonimem blasku i ekstrawagancji. Jednak w obliczu rosnącej świadomości ekologicznej zastosowanie tradycyjnego brokatu w produktach tekstylnych staje pod znakiem zapytania. Wszystko za sprawą mikroplastiku, który przyczynia się do zanieczyszczenia środowiska i stwarza zagrożenie dla wodnych i lądowych form życia. To prowadzi do poszukiwania bardziej zrównoważonych rozwiązań. Jednym z takich rozwiązań jest bioglitter, innowacyjna alternatywa, która obiecuje wszystkie zalety brokatu bez negatywnych skutków dla ekosystemu.

Bioglitter kontra brokat

Zrozumienie podstawowych różnic między bioglitterem a tradycyjnym brokatem zaczyna się od definicji i składu obu materiałów. Oba służą podobnym celom estetycznym, ale ich skład i wpływ na środowisko są zdecydowanie różne.

Tradycyjny brokat produkuje się z polietylenu tereftalanu (PET) – materiału nie podlegającego biodegradacji. Ze względu na niewielki rozmiar drobinki brokatu są trudne do usunięcia z ekosystemu i mogą się przyczyniać do zanieczyszczenia środowiska szkodliwymi mikroplastikami.

Bioglitter to rodzaj brokatu wykonanego z materiałów biodegradowalnych. Głównym składnikiem biobrokatu jest celuloza. Pokrywa się ją minimalną ilością aluminium oraz naturalnymi barwnikami. Po nałożeniu odpowiednich powłok, bioglitter jest w stanie zaoferować podobny efekt blasku, co tradycyjny brokat, jednocześnie będąc w pełni kompostowalnym w naturalnych warunkach. To sprawia, że coraz większa liczba producentów oferujących  materiał brokatowy odchodzi od jego produkcji w oparciu o tradycyjny brokat na rzecz bardziej zrównoważonych rozwiązań. Niemniej jednak, uzyskanie pożądanego efektu wizualnego i trwałości wymaga zastosowania odpowiedniego wykończenia w postaci bezbarwnego lakieru o wysokiej odporności na ścieranie i dużej elastyczności.

materiał brokatowy

Bioglitter kontra brokat – porównanie estetyki i wydajności

Wybór między bioglitterem a tradycyjnym brokatem często zależy od estetyki i wydajności. Oba materiały mają swoje zalety i wady, co wpływa na ich zastosowanie w różnych kontekstach.  Pod względem estetycznym bioglitter oferuje podobny odbiór wizualny, co tradycyjny brokat. Jednakże, ze względu na naturalne materiały i metody produkcji, bioglitter może oferować nieco mniej intensywny lub różnorodny zakres kolorów w porównaniu do brokatu syntetycznego, który może być produkowany w praktycznie każdym kolorze i wielkości.

Oba materiały różnią się również pod względem trwałości uzyskiwanego efektu. Tradycyjny brokat może zachować swoją intensywność kolorów i połysk dłużej niż bioglitter, który pod wpływem czynników zewnętrznych może szybciej tracić na intensywności. To zdecydowana wada, zwłaszcza w przypadku zastosowań tekstylnych i obuwniczych. Z drugiej strony, w produktach jednorazowego użytku lub sezonowych, szybka degradacja bioglitteru stanowi atut ekologiczny.